Lost in scales: Balkan folk music research and the ottoman legacy

Abstract

Balkan folk music researchers have articulated various views on what they have considered Oriental or Turkish musical legacy. The discourses the article analyses are nationalism, Orientalism, Occidentalism and Balkanism. Scholars have handled the awkward Ottoman issue in several manners: They have represented 'Oriental' musical characteristics as domestic, claimed that Ottoman Turks merely imitated Arab and Persian culture, and viewed Indian classical raga scales as sources for Oriental scales in the Balkans. In addition, some scholars have viewed the 'Oriental' characteristics as stemming from ancient Greece. The treatment of the Segâh family of Ottoman makams in theories and analyses reveals several features of folk music research in the Balkans, the most important of which are the use of Western concepts and the exclusive dependence on printed sources. The strategies for handling the Orient within have meandered between Occidentalism and Orientalism, creating an ambiguity which is called Balkanism.

Naučnici koji proučavaju muzički folklor Balkana na različite načine tumače ono što smatraju orijentalnim ili turskim muzičkim nasleđem. Centralna razmatranja u ovom članku posvećena su konstrukciji 'orijentalnih lestvica' kao i načinima na koje su naučnici zamišljali orijentalnu muziku i opažali kulturnu poziciju Balkana između Orijenta i Evrope. U članku se analiziraju diskursi nacionalizma, orijentalizma, okcidentalizma i balkanizma. Narativi o nacionalnoj memoriji na Balkanu doprineli su čestom konstruisanju Drugog putem marginalizacije i isključivanja otomanske muzike iz kanona nacionalnih muzičkih istorija. Naučnici su različito pristupali 'osetljivoj' otomanskoj temi. Nedovoljno jasne orijentalne karakteristike bile su predstavljane kao domaće, pojedini naučnici su tvrdili da su otomanski Turci samo imitirali arapsku i persijsku kulturu, a jugoslovenski istraživači su izvorišta orijentalnih skala na Balkanu videli u lestvicama indijskih klasičnih raga. Iako interval prekomerne sekunde zastupa Orijent u diskursu o orijentalizmu, taj interval nije svuda prisutan u otomanskoj klasičnoj i drugim formama turske muzike. Odsustvo ovog simboličnog intervala često navodi naučnike sa Balkana da melodije makama analiziraju preko 'starih grčkih modusa'. Oslanjanje na zapadnjačke koncepte i isključivo korišćenje štampa.