Prilog proučavanju romanijskog stila pjevanja uz gusle kroz prizmu guslara Milovana Srdanovića

Abstract

Pjevanje uz gusle predstavlja jedan od najvitalnijih oblika u narodnoj tradicionalnoj muzici Bosne i Hercegovine, a i šire, čiji kontinuitet u pisanim i zvučnim izvorima možemo pratiti više od jednog vijeka. Gusle se u narodu smatraju za jedan od omiljenih, najznačajnijih i najrasprostranjenijih instrumenata i primjetan je veliki broj guslara organizovanih kako u guslarskim društvima, “profesionalno” tako i “amaterski”, samostalno, u krugu porodice ili zajednice. U ovome radu govori se o stilu koji je ostao “zamagljen” u praksi, odnosno se (ne)svjesno izgubio usred promjena koje su zahvatile savremeno guslarstvo. Na prostoru Sarajevsko-romanijske regije djelovao je Milovan Srdanović, guslar iz Pala, koji je važio za izrazitog predstavnika romanijskog načina pjevanja uz gusle, te će se specifičnosti ovoga stila analizirati na osnovu njegovog kazivanja, odnosno kao studija slučaja.