Radiofonski muzički esej i primenjena muzikologija. Ono malo čega se sećam Ivane Trišić

Abstract

Evidentna već u formatu radijskih emisija iz redovne produkcije koje uređuju muzikolozi, kreativnost primenjene muzikologije na poseban način dolazi do izražaja u radiofonskim muzičkim esejima. Ovom odrednicom ukazuje se na emisije u kojima se koriste puni potencijali radiofonskog medija u tom smislu da se pored muzičkih i informativno-edukativnih govornih elemenata uključuju i dokumentarni, poetski i dramski segmenti, sa ciljem da se izbegne zamka stereotipnosti i postigne dinamičan tok izlaganja. Ovim ciljevima težila je muzikološkinja i muzička kritičarka Ivana Trišić u svom ostvarenju Ono malo čega se sećam (Radio Beograd, 1982). U ovom nagrađivanom muzičkom eseju autorka sučeljava eksploziju atomske bombe sa razaranjem tonaliteta u kompoziciji Tužbalica za žrtve Hirošime Kžištofa Pendereckog, rekonstruišući posledice događaja i recepciju muzičkog dela putem muzičkih, dokumentarnih, dramskih, poetskih segmenata i isečaka razgovora. Kroz analizu radiofonskog muzičkog eseja, u izlaganju će biti sagledane specifičnosti ovog vida primenjene muzikologije. Imajući u vidu da je radio medij koji predstavlja svojevrstan društveni prostor, oblikovanje radiofonskog muzičkog eseja može se razumeti ne samo u odnosu na korišćenje pomenutih punih potencijala radiofonskog medija, već i na sintezu različitih izražajnih segmenata koji ukazuju na nemogućnost odvajanja muzike iz mreže društvenih događaja i njihove recepcije.